Είναι φανερό στην αγορά ότι το τελευταίο διάστημα εντείνεται όλο και περισσότερο ο ανταγωνισμός στον κλάδο Υγείας. Δεδομένου ότι η ανάγκη για ιδιωτική κάλυψη τόσο σε επίπεδο πρωτοβάθμιας όσο και σε επίπεδο δευτεροβάθμιας περίθαλψης όλο και αυξάνει στη χώρα μας λόγω των συνθηκών, όλο και περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες προσπαθούν με διάφορους τρόπους να μεγαλώσουν το μερίδιο αγοράς τους.
Ο ανταγωνισμός αυτός αφορά σε τέσσερα βασικά πεδία:
Πρώτον, στους όρους των Συμβολαίων, με βάση τους οποίους οι εταιρίες έχουν (ή όχι) την δυνατότητα να προβαίνουν μονομερώς σε τροποποιήσεις των καλύψεων και με βάση τους οποίους εφαρμόζουν την τιμολογιακή τους πολιτική (σ’ ένα νοσοκομειακό συμβόλαιο συμπληρωματικό ισόβιας ασφάλισης, η "τιμολογιακή πολιτική" θεωρείται αύξηση ασφαλίστρου ενώ σε ένα συμβόλαιο ετησίας διάρκειας, νέα τιμολόγηση).
Όπως είναι γνωστό, υπάρχουν εταιρείες που διαθέτουν νοσοκομειακά προγράμματα ως συμπληρωματικές παροχές σε ισόβια ασφάλιση, εταιρείες (οι περισσότερες), με ετησίως ανανεούμενα συβμόλαια υγείας που δεσμεύονται ότι δεν θα τροποποιήσουν μονομερώς τους όρους ασφάλισης και τέλος, υπάρχουν και υπόλοιπες που διατηρούν το δικαίωμα, για το σύνολο των ασφαλισμένων. μονομερούς τροποποίησης των όρων ασφάλισης.
Ο δεύτερος τομέας έντονου ανταγωνισμού είναι ο τομέας της παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας. Ανα συχνά διαστήματα την τελευταία τριετία, οι ασφαλιστικές εταιρείες προσπαθούν να επανασχεδιάσουν την κάλυψη τροποποιώντας παροχές και κόστος, σε μια προσπάθεια αύξησης του μεριδίου αγοράς τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι την τελευταία διετία, το κόστος των εξωνοσοκομειακών παροχών έχει μειωθεί σε κάποιες περιπτώσεις άνω του 50%, ενώ ταυτόχρονα οι εταιρείες προσπαθούν να εμπλουτίσουν τις καλύψεις.
Τρίτος τομέας στον οποίο παρατηρούνται έντονες διεργασίες το τελευταίο διάστημα, είναι ο ανταγωνισμός στην πρόσκτηση νέων Δικτύων διανομής, με βελτιωμένα κίνητρα αμοιβών. Ιδιαίτερα στο ανεξάρτητο Δίκτυο Διαμεσολαβούντων, παρατηρείται προσπάθεια των εταιρειών να αυξήσουν τον αριθμό των συνεργαζόμενων με αυτές Διαμεσολαβούντων, ή το ποσοστό παραγωγής που τοποθετούν οι Διαμεσολαβούντες σε αυτές. Βασικό τους όπλο σε αυτή την προσπάθεια, είναι η παροχή κινήτρων προς τους Διαμεσολαβούντες, είτε μέσω αύξησης αμοιβών, είτε μέσω ειδικών μπόνους, είτε μέσω άλλων έμμεσων ωφελημάτων.
Τέταρτο πεδίο ανταγωνισμού είναι η δημιουργία προϊόντων ανταγωνιστικότερου ασφαλίστρου και η προσπάθεια συγκράτησης των αυξήσεων στις ανανεώσεις παλαιότερων συμβολαίων. Η μάχη του ασφαλίστρου δηλαδή, η οποία παρότι είναι εμφανώς πιο ελεγχόμενη σε σχέση με αυτό που συμβαίνει για παράδειγμα, στον κλάδο αυτοκινήτου, παραμένει σημαντικός σημείο ανταγωνισμού.
Έχοντας ως δεδομένο ότι οι περισσότερες εταιρείες έχουν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό να ελέγξουν το μέσο κόστος νοσηλείας, αλλά και να βελτιώσουν τις διαδικασίες underwriting, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς οτι το ασφάλιστρο, και λόγω των οικονομικών συνθηκών, θα παραμείνει σημαντικό κριτήριο επιλογής.
Μεγάλη λοιπόν μάχη στο χώρο του κλαδου υγείας, μάχη όμως, για ένα μερίδιο αγοράς σε μια πίτα πολύ μικρότερη απο αυτή που θα μπορούσε να κατέχει η ασφαλιστική αγορά.
Αφορμή για να τονίσουμε άλλη μια φορά ότι ο ανταγωνισμός, είναι μεν υγιής διαδικασία (εφόσον τηρούνται σωστοί κανόνες) και λειτουργεί συνήθως προς όφελος του ασφαλισμένου και του Ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή, θα έπρεπε όμως ταυτόχρονα η ασφαλιστική αγορά, να είχε βρει τον τρόπο να δημοσιοποιήσει σε πολύ περισσότερο κόσμο τα ωφέλη της και το πόσο προσιτά μπορεί να είναι για τον μέσο Έλληνα πολίτη.
Δείτε επίσης....
Πηγή: underwriter.gr