Μία μεγάλη παραγωγή για τα ελληνικά δεδομένα , στην εποχή της κρίσης είναι η νέα ταινία του Μανούσου Μανουσάκη «Ουζερί Τσιτσάνης», η οποία προβάλεται και στη Λαμία στον κινηματογράφο ΓΑΛΑΞΙΑ , στη πλατέια Ελευθερίας . Πρόκειται για μία ταινία γυρισμένη στην εποχή της κατοχής και η οποία βασίζεται στο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη.
Δείτε επίσης....
Τη Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου, ο σκηνοθέτης της ταινίας , Μανούσος Μανουσάκης, θα βρίσκεται στον κινηματογράφο Γαλαξία στη Λαμία για την βραδυνή προβολή στις δέκα και Θα παρακολουθήσει την ταινία . Με το τέλος, θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό για την ταινία , τις δυσκολίες αλλά και το θέμα της .
Λίγα λόγια για την ταινία
Βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Γιώργου Σκαμπαρδώνη η ταινία διαδραματίζεται στη Θεσσαλονίκη το 1942-1943. Στην υπό γερμανική κατοχή πόλη, ο Γιώργος και η Εστρέα είναι ερωτευμένοι. Όμως ο έρωτας ανάμεσα σε έναν Χριστιανό και μία Εβραία είναι απαγορευμένος. Η περιπετειώδης ιστορία αγάπης, παγιδευμένη ανάμεσα σε ένα απάνθρωπο ολοκληρωτικό καθεστώς και τον παραλογισμό των φυλετικών διακρίσεων, βρίσκει καταφύγιο στο ιστορικό Ουζερί Τσιτσάνης. Εκεί ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης Βασίλης Τσιτσάνης διανύει τα πιο δημιουργικά του χρόνια και συνθέτει τα πιο γνωστά του τραγούδια, ανάμεσα στα οποία και την καθοριστική Συννεφιασμένη Κυριακή.
ΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Βάζει το μαχαίρι πολύ βαθιά στο κοινωνικό γίγνεσθαι και αποκαλύπτει συμπεριφορές και προδοσίες που για πρώτη φορά βλέπουν το φακό της κάμερας με τέτοιο τρόπο. Έτσι ανατέμνει με απλότητα και ωμή ειλικρίνεια το σώμα της Εβραϊκής κοινότητας και μας κάνει γνωστή τη μεγάλη προδοσία των ηγετών της. Ταυτόχρονα κοιτάζει με κοφτό βλέμμα την Αντίσταση και με καίριες σκηνές σχολιάζει τα της εποχής, όπου οι λογαριασμοί ακόμα δεν έχουν γίνει…
Η ταινία προχωρά με γοργό σκηνοθετικό ρυθμό και ο κυνηγημένος έρωτας των δυο νέων ξετυλίγεται αποκαλύπτοντας τις επιπτώσεις, στις οικογένειες, στα ήθη και στα συναισθήματα. Ταυτόχρονα στο ουζερί, ο Τσιτσάνης σμιλεύει κάθε βράδυ με τις νότες του εικόνες από τη ελληνική πραγματικότητα, που θα μας ακολουθούν για πάντα.
Με εξαιρετική δουλειά στην αποτύπωση της εποχής, με όμορφους χώρους και κοστούμια που περιέχουν εύστοχες λεπτομέρειες που δείχνουν σοβαρή μελέτη, ο Μανουσάκης και η ομάδα του δημιουργούν ένα δυνατό υπόβαθρο για τις πειστικές ερμηνείες των ηθοποιών του.
Μπορεί το φεστιβάλ του Βερολίνου ή του Τορόντο να μην ενδιαφερθεί για μια ελληνική ταινία που δεν είναι ιδεολογικά παράξενη, με μινιμαλιστικό εστετισμό ή κάποιο υπαρξιακό εφιάλτη. Θα ενδιαφέρει σίγουρα το ελληνικό κοινό το οποίο θα αναγνωρίσει συμπεριφορές και κώδικες που μας ανήκουν, μας χαρακτηρίζουν και μας και μας ξεχωρίζουν γι΄αυτό που είμαστε.