Χαρακτηριστικά σημεία της συνέντευξης Μητσοτάκη

«Εγώ τουλάχιστον καμία στιγμή δεν υπολόγισα το λεγόμενο πολιτικό κόστος διότι είχα την πολιτική άνεση και την ηθική άνεση αν θέλετε διότι εγώ δεν είχα υποσχεθεί τίποτε στον ελληνικό λαό. Αντίθετα προεκλογικά είχα πει ότι θα βελτιώσω το επίπεδο του ελληνικού λαού όσο μπορώ αλλά θα του ζητήσω περισσότερη δουλειά, είχα ρίξει το σύνθημα οι Έλληνες να δουλεύουν περισσότερο, και υπήρχε μία προετοιμασία της κοινής γνώμης. Για αυτό η κυβέρνηση άρχισε από την πρώτη ώρα αποφασιστικά να κάνει μεταρρυθμίσεις και τομές».

«Η κυβέρνηση αυτή ήμουν εγώ, μπορώ να το πω, η πραγματικότητα είναι αυτή, οι υπουργοί δεν λειτουργούσαν μόνοι τους, κανένας υπουργός, οι πρωτοβουλίες ήταν 100% δικές μου. Εγώ τουλάχιστον κυβερνούσα διαφορετικά απ’ ότι τώρα κυβερνάται ο τόπος, δηλαδή το πρωί που πήγαινα είχα την γενική εικόνα του τόπου και έπαιρνα στο κόκκινο τηλέφωνο δύο, τρεις, πέντε όσους χρειαζόταν υπουργούς, για να τους πω τι να κάνουν, διηύθυνα σαν το μαέστρο της ορχήστρας, διηύθυνα και τον υπουργό και τον υφυπουργό και πολλές φορές κατέβαινα και παρακάτω, σε προέδρους ή γενικούς διευθυντές ή συγκαλούσα συσκέψεις, ή πήγαινα στα υπουργεία, η πολιτική ήταν πολιτική κυβερνητική δεν ήταν πολιτική προσώπου».

«Να σας υπενθυμίσω ότι δυσκολότερη τομή από την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών στην Αθήνα δεν υπήρχε, έπρεπε να απολύσεις 7.500 ανθρώπους οι οποίοι είχαν συνδικαλιστικά στηρίγματα και οι οποίοι αν θυμάστε τι προβλήματα είχαν δημιουργήσει».

«Εγώ είχα πρόβλημα διότι στην κυβέρνηση αυτή δεν συμφωνούσαν όλοι στην δική μου τακτική (...) υπήρχε πάντοτε η πτέρυξ η μία, η οποία στην ουσία ήταν η παλιά καραμανλική πτέρυγα, η παλιά ελληνική δεξιά η οποία δεν συμφωνούσε τουλάχιστον στην έκταση και τους ρυθμούς που εγώ ήθελα».

«Το θέμα του ΟΤΕ δεν ήταν μείζον θέμα, το θέμα του ΟΤΕ ήταν μείζον και κατέληξε να είναι μείζον, διότι ενεπλέκοντο τα ιδιωτικά συμφέροντα τα οποία σε τελική ανάλυση έριξαν την κυβέρνηση... ήμαστε μία κυβέρνηση οποία δεν συμβιβάστηκε, καθόλου και η οποία είχε το θάρρος να παίρνει τις αποφάσεις που ωφελούσαν τον τόπο, κατά την δική μας κρίση βέβαια, αλάθητοι δεν ήμαστε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν κάναμε κανέναν συμβιβασμό ούτε για συναισθηματικούς λόγους, φιλικούς και πολύ περισσότερο γι’ ότι τυχόν είχαμε επηρεαστεί από αντιπαροχές».