Ομιλία Αθ. Μιχελή για τον εκλογικό νόμο
Με την ανάδειξη του ζητήματος του εκλογικού νόμου και συγκεκριμένα της κυβερνητικής πρότασης για την απλή αναλογική μεταξύ άλλων αναδείχθηκαν προβλήματα της παθογένειας του πολιτικού μας συστήματος. Παθογένεια που χρονολογείται από το μακρινό παρελθόν.
Στις αιτιάσεις της μείζονος αντιπολίτευσης και όχι μόνο, κατά της απλής αναλογικής προτάσσεται το επιχείρημα της αναγκαιότητας των ισχυρών κυβερνήσεων, κατ΄ ακρίβεια των μονοκομματικών. Λες και δεν ήταν μονοκομματικές οι κυβερνήσεις της χώρας από το 1974 αν όχι από το 1950 που έστησαν ένα ανορθολογικό οικονομικό μοντέλο και ένα διεφθαρμένο κρατικό μη-χανισμό, στοιχεία που οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση.
Δείτε επίσης....
Είναι λοιπόν βάσιμη αυτή η αιτιολόγηση ή μήπως εκφράζει έμμεσα πάγια αντίληψη της δεξιάς παράταξης για τη διακυβέρνηση και τις εκλογές:
Απαριθμώ γεγονότα που χαρακτηρίζουν αυτή την αντίληψη:
Πρώτες μεταπολεμικές εκλογές (1950 και 1951). ΚΚΕ παράνομο. Η Αριστερά εκπροσωπείται ως ΕΔΑ. Με ποσοστό περί το 10% εκπροσωπείται στη Βουλή. Εκλογικό σύστημα η απλή αναλογική.
Εκλογές 1952. Δίδαγμα εφαρμογή της υπερενισχυμένης αναλογικής. Η αριστερά με ίδια ποσοστά εκτός Βουλής.
Εκλογές του 1956: Υπερενισχυμένη. Η Αριστερά κατεβαίνει στις εκλογές από κοινού με το Κέντρο. Τότε επινοείται το απίστευτης έμπνευσης τριφασικό σύστημα. Το αποτέλεσμα η Κεντροαριστερά με 48% κερδίζει 132 έδρες και η δεξιά- ΕΡΕ με 47% 165 έδρες. Εύγε !
1958: Πάλι υπερενισχυμένη. Αλλά η έκπληξη. Η ΕΔΑ αξιωματική αντιπολίτευση με 25%.
1961: «Σχέδιον Περικλής» ως απάντηση στην έκπληξη της ΕΔΑ. Εκλογές βίας και νοθείας.
1963, ΄64 Ένωση Κέντρου στην κυβέρνηση, ΕΔΑ στο κοινοβούλιο. Νέα τακτική η αποστασία και τελικά το πραξικόπημα και η επιβολή δικτατορίας τον Απρίλη του ’67. Σημειωτέον οι νέες εκλογές είχαν οριστεί για το Μάη του ΄67.
Μεταπολίτευση: Η αριστερά σε πλήρη νομιμότητα. Εκλογές πάντα με υπερενισχυμένη. Η παράδοση συνεχίζεται.
Έτσι πορευόμαστε έως πριν λίγα χρόνια. Με ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις, οι οποίες ουδέποτε από το 1950 έως σήμερα ολοκλήρωσαν την 4-ετή θητεία τους.
Ήρθαμε στο σήμερα. Οι συνθήκες της μεταπολεμικής και της μεταδικτατορικής Ελλάδας άλλαξαν ραγδαία.
Η ΝΔ χωρίς βάσιμη και συγκεκριμένη αιτιολόγηση, παρά μόνο δέσμια των ιδεοληψιών και της ιστορίας της (όπως περιέγραψα) παραμένει πιστή σε αυταρχικά εκλογικά συστήματα και στις ισχυρές, χωρίς λαϊκό έρεισμα, μονοκομματικές κυβερνήσεις.
Ο πρόβλημα που αναδεικνύεται σήμερα είναι η στάση του ΠΑΣΟΚ (εκφραστή της σοσιαλδημοκρατίας) και το «Ποταμιού» (εκφραστή άρα ποιού; τι;). Με δημοσκοπικά ποσοστά στο όριο εισόδου τους στη Βουλή επιμένουν να χαρίζουν στο 1ο κόμμα τις 50 έδρες, χάνοντας οι ίδιοι.
Μήπως ευελπιστούν να είναι πρώτη η ΝΔ και οι ίδιοι ουρά τους όπως στο πρόσφατο παρελθόν. Δεν αποτίμησαν τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής;
Εμείς θεωρούμε πως η περίοδος των μονοκομματικών κυβερνήσεων ολοκληρώθηκε. Η αντιμετώπιση των σημερινών προ-βλημάτων της χώρας απαιτεί ευρύτερες προγραμματικές συναινέσεις, που θα οδηγήσουν σε κυβερνήσεις με ευρεία λαϊκή βάση. Για αυτό και ως πρώτο βήμα προτείνουμε την κατάργηση του δώρου των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, ως πρώτο βήμα προσέγγισης ενός ορθολογικού και αντιπροσωπευτικού εκλογικού συστήματος. Έπονται τα επόμενα βήματα.
