Μέλος του Μητρώου Επιχειρήσεων Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης

      

Έχουν περάσει 42 χρόνια από κείνη τη μέρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και οι μνήμες ξεδιπλώνονται σε μια έκθεση φωτογραφίας στο ισόγειο της περιφέρειας Στερεάς . Πρόκειται για φωτογραφίες όπως αποτυπώθηκαν από τον φακό του Βασίλη Καραγεώργου . Τα εγκαίνια της έκθεσης έγιναν χθες το απόγευμα και ο αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδας θύμιος Καραίσκος τίμησε τον Βασίλη Καραγεώργο.   

        Οι πρωτότυπες φωτογραφίες και τα κείμενα αφηγούνται καρέ-καρέ τις δύσκολες εκείνες ώρες που οι νέοι θέλησαν με τόλμη να διεκδικήσουν το μέλλον τους.
Άμεσες, αποκαλυπτικές, διεισδυτικές, αποτελούν μοναδικά ντοκουμέντα, όπου ο ιστορικός μπορεί να σκύψει για να αντλήσει λεπτομέρειες και να δει την αλήθεια αποτυπωμένη με όλη τη δύναμή της.

 

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου . Ο αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδας Θύμιος Καραίσκος τόνισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του : <<Η κατάληψη του Πολυτεχνείου είναι αδιαμφισβήτητο ιστορικό ορόσημο. Τα γεγονότα καταγραμμένα, εκπέμπουν τα πλέον δυνατά μηνύματα, έτσι όπως αυτά έγιναν αντιληπτά στην κοινωνία, μέσω του ραδιοσταθμού. Συνθήματα που γίνονται επίκαιρα. Επίκαιρη γίνεται και η προσπάθειά των φοιτητών να πείσουν όχι μόνο την κοινή γνώμη στη χώρα μας, αλλά κυρίως σ' όλο τον κόσμο.

Οι εικόνες που έφτασαν σ' όλο τον πλανήτη ήταν δυνατές και ίσως το μοναδικό μέσο αποτύπωσης της αλήθειας.

Οι εικόνες σκιαγραφούν καρέ-καρέ όλα εκείνα τα στοιχεία, τα οποία διαμόρφωσαν μια πραγματικότητα και κυρίως, τι συνέβαινε στη χώρα, μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο. Τα καρέ των φιλμ είναι εκείνα που βοηθούν να διαμορφωθούν συνειδήσεις σε όλο τον κόσμο.

Πίσω από τα καρέ υπάρχουν όμως και οι άνθρωποι.

Ο Βασίλης Καραγεώργος είναι από κείνους τους φωτορεπόρτερ που τόλμησαν. Από εκείνους που κρυμμένοι πίσω από τις κολώνες προσπαθούν να εξασφαλίσουν ξεχωριστές οπτικές γωνίες στα φωτογραφικά τους καρέ, για να μεταφέρουν το δυνατό μήνυμα. Από τα λιγοστά τα ιστορικά ντοκουμέντα εκείνης της περιόδου. Αν φανταστούμε ότι το μοναδικό φιλμ που δείχνει το τανκ να μπαίνει στο Πολυτεχνείο το είχε τραβήξει Ολλανδός οπερατέρ και είναι αυτό ουσιαστικά που απάντησε στα ψέματα της Χούντας, θα κατανοήσουμε την δύναμη της εικόνας. Οι εικόνες που ταξίδεψαν σε όλο τον κόσμο, ήταν αυτές που διαμόρφωσαν την κοινή γνώμη σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο και βοήθησαν στην απομόνωση της χούντας.

Ο Βασίλης Καραγεώργος μπορεί να ξεκίνησε από τον Πύργο της Υπάτης, ωστόσο του έλαχε ο κλήρος να συνδέσει το όνομά του με την ιστορία του τόπου μας, σε κορυφαία σημεία της.

Από το 1964 κυνηγά την είδηση με το φωτογραφικό του φακό. Είναι από τους λιγοστούς που εκείνη την περίοδο βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης. Έχοντας γεμίσει τις τσέπες του ασπρόμαυρα φιλμς, προσπαθεί να καταγράψει καρέ- καρέ όλη εκείνη την πορεία της εξέγερσης των φοιτητών το Νοέμβρη του 1973, μέσα και έξω από το Πολυτεχνείο.

Μπαίνει μέσα στα ιατρεία και φωτογραφίζει την οργάνωση των φοιτητών, βγαίνει στους δρόμους και καταγράφει μια διαρκώς αυξανόμενη κινητικότητα. Μένει στα πεζοδρόμια με τις ώρες, κρυμμένος πίσω από κολώνες, για να δει τις αντιδράσεις. Ανεβαίνει στο σπίτι της Σοφίας Βέμπο και την αποθανατίζει στη βεράντα της στην οδό Πατησίων και από κάτω λαοθάλασσα μπροστά στο Πολυτεχνείο. Μια πραγματικά ιστορική φωτογραφία. Κινείται τη νύχτα και προσπαθεί να μαντέψει τις κινήσεις των τανκς. Προσπαθεί να εξασφαλίσει εικόνες για να τις μεταφέρει σε όλο τον κόσμο και να βοηθήσει την συλλογική μνήμη.

Και τις κρίσιμες ώρες, είναι πάλι εκεί, στο καθήκον.

Όταν ο προβολέας του τανκ ανάβει μπροστά στην πύλη του Πολυτεχνείου, ο Βασίλης Καραγεώργος είναι πάλι εκεί και τα φωτογραφικά του καρέ μεταφέρουν την εικόνα στην αιωνιότητα.

Οι εικόνες του ταξιδεύουν σε όλο τον πλανήτη και φτάνουν μέχρι τις μέρες μας, δυνατές, για να μας δίνουν απαντήσεις σε οποιαδήποτε ερωτήματα θα θέλαμε να σκεφτούμε.

Είναι εκεί την επόμενη αλλά και τις επόμενες μέρες, αποτυπώνοντας την κατάσταση, σε χιλιάδες καρέ.

Ένα πλούσιο αρχείο, μια κατάθεση ψυχής, μέσα από την φωτογραφική εικόνα, που άρχισε να το ταξινομεί ο Θανάσης Αλατάς.

Χρειάζονταν τόλμη για να βγει κάποιος στο πεζοδρόμιο και να φωτογραφίσει σε τέτοιες συνθήκες. Υπήρχε πραγματικός κίνδυνος .

Σήμερα, επιλεγμένες εικόνες εκείνης της περιόδου, φιλοξενούμε σ' αυτή την έκθεση που πήραμε πρωτοβουλία να οργανώσουμε, θέλοντας να καταστήσουμε τη νεολαία μας, κοινωνό, σε κείνη την εξέγερση και στα μηνύματα της.

Αυτό δεν θα μπορούσαμε να το έχουμε κάνει αν δεν είχαμε εκείνους τους τολμηρούς, εκείνης της περιόδου. Ανάμεσα στους λιγοστούς τολμηρούς, που βγήκαν τη νύχτα στο πεζοδρόμιο ήταν και ο Βασίλης, που είναι σήμερα εδώ μαζί μας.

Θέλουμε να του πούμε ότι είμαστε υποχρεωμένοι για αυτή την τόλμη που έδειξε εκείνες τις μέρες, για να μεταφέρει μέσα από τις εικόνες του και σε μας, αυτούσια τα μηνύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.>>